Historia szkoły

Pierwszym dyrektorem szkoły został p. Michał Zygmunt. Kierował szkołą do roku 1951. Od 1951r. do 1962r. kierownictwo szkoły objęła p. Regina Wandycz. Początek lat sześćdziesiątych to kolejne zmiany w kierownictwie szkoły. Kolejnym dyrektorem została p. Stanisława Zwolińska. Jej kadencja trwała do 1966r., w którym kierownictwo objął p. Władysław Olszak.

Nauczyciele od 1969 roku angażowali się w organizację dodatkowych działań na rzecz edukacji dzieci. Organizowali wycieczki rowerowe po najbliższej okolicy, dalsze wyprawy autokarowe oraz obozy letnie do Wijewa i Olejnicy. Prowadzili koła zainteresowań m.in. koło taneczne.

Józefa Ożga tak wspomina szkolne występy i akademie, w których brała udział jako uczennica: Problem dostępności strojów nie był barierą nie do pokonania. Występowałyśmy w strojach z nakrochmalonej i zabarwionej gazy – zajęłyśmy pierwsze miejsce w konkursie w jednej z lubińskich szkół”

Życie artystyczne w szkole w Szklarach Górnych kwitło bardzo mocno. W tym czasie działał chór uczniowski, prowadzony przez Stanisławę Samel, gdzie na zajęciach najczęściej śpiewano pieśni patriotyczne.

W roku szkolnym 1970/71 nowym dyrektorem została p. Stanisława Samel. Pełniła tę funkcję do 1982 r.

W roku 1982 dyrektorem szkoły został p. Ryszard Ryśnik, który pełnił tę funkcję do 1985r.

W latach osiemdziesiątych dzieci często brały udział w akcjach społecznych m.in. „Pomoc dla Powodzian”, podczas której zbierano odzież, środki higieniczne i pieniądze dla osób poszkodowanych podczas powodzi oraz akcji sadzenia lasu, gdzie młodzież aktywizowała się na rzecz ekologii. Bardzo często podejmowane były także inicjatywy zorientowane na osoby starsze. Przykładem takiego wydarzenia był zorganizowany w dniu 8 listopada 1982 roku „Dzień Seniora” oraz „Wieczernica”, podczas której zaprezentowano twórczość wielkich polskich poetów.

Dzięki wspomnieniom absolwentki – Elwiry Ożgi-Pańkowskiej dowiadujemy się nie tylko w jaki sposób wówczas była zorganizowana szkoła, ale także jak wyglądało codzienne życie uczniów uczęszczających do placówki w okresie lat 80-tych. „Naukę rozpoczęłam w roku 1982” – wspomina absolwentka. Na początku lekcje odbywały się w dwóch budynkach. W potocznie zwanej. „małej” szkole (dzisiejszy ośrodek zdrowia) naukę pobierały klasy 0 – III, a zajęcie odbywały się na dwie zmiany. Klasy 0 i I przychodziły na drugą – popołudniową zmianę, natomiast klasy II i III naukę rozpoczynały od rana. W tym samym czasie nie było w naszej szkole jeszcze świetlicy, dlatego dzieci, które rozpoczynały naukę na drugiej zmianie przychodziły do szkoły same. Tylko najmłodszym towarzyszyli rodzice i babcie podczas drogi do szkoły. Zwykle większymi grupkami wracaliśmy razem do domu” – opowiada Pani Elwira i kontynuuje: „szkoła była oddalona o dwa kilometry od mojego domu, które pokonywałam piechotą, ale później – od drugiej klasy, jak zazwyczaj otrzymywało się rower w prezencie na Pierwszą Komunię Świętą – rowerem. Chyba każde dziecko miało klucz do własnego domu. Doskonale znaliśmy zasady ruchu drogowego – bezpiecznie wracaliśmy poboczem – wówczas nie było chodników, nie wolno nam było wsiadać do obcych samochodów. Dopiero później, jak byliśmy trochę starsi to w kierunku Owczar czasem podwoziły nas ciężarówki, wożące piach z piaskowni w Oborze. Nigdy nie odważyłam się jednak wsiąść sama – zawsze towarzyszył mi brat, albo kolega z klasy.

We wrześniu 1987 roku szkoła zaadaptowała się w budynku przejętym po Zawodowej Szkole Ogrodniczej, która została przeniesiona do Chróstnika. Z rozmowy z Panią Elwirą Ożga-Pańkowską dowiadujemy się jak zorganizowana była i działała placówka w tym okresie: Kiedy rozpoczynałam piątą klasę w roku szkolnym 1987-88 został oddany do użytku budynek szkoły przy remizie strażackiej (obecne przedszkole). Odbywały się w niej zajęcia ZPT w dwóch pomieszczeniach w piwnicy, a stary budynek ZPT został przerobiony na salę gimnastyczną, było tam bardzo zimno. Stał tam stół do tenisa stołowego i było trochę przyrządów lekkoatletycznych: kozioł, skrzynia, materace, piłki lekarskie. Lekcje wychowania fizycznego prowadził mój wychowawca pan Bogusław Zalcman. Bardzo się starał, żeby te lekcje były WF-em z prawdziwego zdarzenia, mieliśmy różnorodne ćwiczenia lekkoatletyczne i gry zespołowe.”

„Bieg na 800 metrów na czas ćwiczyliśmy na drodze do Jędrzychowa, bo były tam słupki, co 100 m i Pan Zalcman sprawdzał czy nie skracamy dystansu” – wspomina Pani Elwira. „W zimie graliśmy w ping-ponga albo szachy (mieliśmy nawet zegary szachowe).

W opisywanym okresie działały prężnie szkolne koła zainteresowań w ramach zajęć pozalekcyjnych, takie jak: ZHP (Związek Harcerstwa Polskiego), koło taneczne, koło dramatyczne, SKS (szkolne koło sportowe), LOP (Liga Ochrony Przyrody), TPPR (Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej), PCK (Polski Czerwony Krzyż), Samorząd uczniowski, TPD (Towarzystwo Przyjaciół Dzieci), koło matematyczno-fizyczne, koło plastyczne, koło geograficzne oraz aerobik. Tak liczna i bogata oferta rozwoju zainteresowań znacznie uatrakcyjniała edukację uczniów.

Od 1985r. do 1997r. dyrektorem szkoły była p. Grażyna Oraczko.

Na początku lat dziewięćdziesiątych nastąpiły kolejne ważne zmiany w organizacji. Pierwsza z nich dotyczyła wsi Obora, bowiem pod zarząd placówki oraz dyrektor Grażyny Oraczko trafiła szkoła w Oborze, która wówczas zyskała status filii Szkoły Podstawowej w Szklarach Górnych. Kierownikiem została Pani Danuta Więczkowska.

Drugą ważną zmianą była konieczność reorganizacji lokalowej szkoły w Szklarach Górnych, co zostało spowodowane awarią systemu ogrzewania w listopadzie 1993r. Dzieci, które do tej pory uczyły się w salach głównego budynku musiały przenieść się w mury dzisiejszego oddziału przedszkolnego (budynek za remizą), co zmusiło do nauczania dzieci w systemie dwuzmianowym

Niestety z różnych przyczyn awaria nie została naprawiona, a budynek tzw. „dużej” szkoły popadł w ruinę.

Nawet problemy lokalowe nie powstrzymały aktywnych działań dydaktyczno – wychowawczych szkoły.

Uczniowie odnosili również osiągnięcia sportowe działając w szkolnej drużynie „UKS Rozdroże”, który w 1994 roku zdobył mistrzostwo w turnieju „Piłkarska kadra czeka” oraz „Turnieju Piłki Nożnej Juniorów Młodszych Rejonu Lubińskiego”. Drugą lokatę uzyskali w zmaganiach w turnieju „Piłki Ręcznej Chłopców” o mistrzostwo Gminy Lubin.

O drużynie z małej wsi usłyszano również w zmaganiach na szczeblu wojewódzkim, gdzie żeńska drużyna piłki nożnej prowadzonej przez Pana Bogusława Zalcmana zdobyła I miejsce w turnieju „Super Gol” w Jaworze oraz międzyregionalnym turnieju we Wleniu, w którym to nagrodę główną stanowił dwutygodniowy pobyt na obozie sportowym w Zamościu.

Na kartach historii szkoły swoją działalnością bogato zapisała szkolna drużyna harcerska „Niedźwiadki” pod opieką pani Renaty Kwiecińskiej. Zuchy podczas zbiórek uczyły się jak chronić przyrodę, zdobywając sprawność ekologa oraz wykazywały się szlachetnymi działaniami takimi jak udział w ogólnopolskiej akcji „Pomoc dla Kosowa”. W ramach tak prężnego działania „Niedźwiadki” zdobyły nagrodę w postaci kolonii w Pobierowie.

Swoimi wspomnieniami podzieliła się także Angelika Słowikowska: „Szkołę Podstawową w Szklarach Górnych ukończyłam w roku 1996. To już blisko 20 lat temu i już wszystkiego nie pamiętam tak dobrze. Do szkoły chodziłam chętnie, szczególnie lubiłam historię z panią Haliną Kaszczyszyn, która w ciekawy i realistyczny sposób prowadziła lekcje. W ósmej klasie naszą wychowawczynią była Pani Basia Korbas, która chętnie zabierała nas na różne wycieczki. Zwiedziliśmy przepiękną Warszawę, zaś latem niektórzy z nas uczestniczyli w obozie wędrownym na wyspie Wolin. Co roku, kiedy mijam uczniów w białych koszulach z tęsknotą przypominam sobie szkolne czasy i żałuję, że tak szybko minęły” – wspomina absolwentka

W styczniu 1997 roku Pani Grażyna Oraczko zostaje wizytatorem Kuratorium Oświaty we Wrocławiu, a funkcję dyrektora obejmuje Pani Elżbieta Dec.

W trakcie kadencji Elżbiety Dec, doszło do reformy szkolnictwa w 2000 roku i zmiany w organizacji edukacji. Wprowadzono sześcioklasową szkołę podstawową, a także trzyklasowe gimnazjum. Zmiany zmusiły uczniów w wieku 13 lat do dojeżdżania do szkół w Lubinie.

Reforma szkolnictwa z 2000 roku wprowadziła również zmiany w organizacji Szkoły Podstawowej w Szklarach Górnych. Szkoła rozpoczęła funkcjonowanie w systemie sześcioklasowym. Dodatkowe zmiany w organizacji szkoły przyniosła likwidacja filii szkoły w Oborze, co nastąpiło w 2003 roku. Od tego roku do szkoły w Szklarach Górnych zaczęły uczęszczać także dzieci z wszystkich roczników, będących mieszkańcami wsi Obora.

Od 1 września 2006 roku nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Stanowisko to objęła Elżbieta Piasny.

Pani dyrektor wraz z nauczycielami i uczniami pisze dalszą historię tej szkoły. Działania, których się podejmuje są nowatorskie i z całą pewnością ukierunkowane na dalszy rozwój tej, jak słyszeliście Państwo, prężnie działającej od 70 lat szkoły.